Blog
Wat is het effect van je gevoelens en je gedrag op het gezin waar je in leeft of op je relatie? En wat doet dat dan met je hond?
Hoe wij ons voelen of gedragen doet iets met onze medegezinsleden of partner.
Wanneer je ziet hoe iemand zich voelt, reageer je daarop door b.v. diegene te troosten of juist meer ruimte te geven.
En wanneer iemand bepaald gedrag laat zien zoals; zenuwachtigheid, bang of boos zijn, dan kijk of vraag je wat er aan de hand is zodat je diegene kan helpen.
Wij communiceren dus onderling op verschillende manieren. We ‘voelen’ elkaar aan, we ‘zien’ elkaar en praten met elkaar. Ons handelen hangt dus af van hoe we dingen waarnemen en interpreteren.
We maken ons soms zorgen over onszelf of over de ander en dat kan ons onbewust behoorlijk belasten. We kunnen stress in ons lijf ervaren en dat kan zelfs tot lichamelijke klachten leiden. Die klachten kunnen uiteen lopen van hoofdpijn tot maag of darm klachten, eczeem e.d.
Maar hoe zit dat dan met de hond in ons gezin?
Je hond is een deel van het gezin en doet dus mee in het hele proces. Ben je bewust van het feit dat je hond ook al die emoties voelt en ziet? En wat dat met hem doet? En hoe communiceer je dat dan met hem?
Je hond kan je alleen iets laten zien door middel van zijn eigen communicatiemiddelen. Hij kan je bijvoorbeeld komen troosten door tegen je aan te gaan liggen of een lik in je gezicht te geven, maar hij kan ook afstand nemen van een situatie omdat hij niet weet wat hij ermee aan moet.
Als iemand in het gezin ziek is of een ander lichamelijk probleem heeft, kan het zijn dat hij uit loyaliteit meegaat in die ziekte of pijn en daardoor ook overeenkomstige klachten gaat vertonen.
Het kan ook zijn dat je zelf niet eens bewust bent van je eigen staat van zijn, maar dat je hond dat wel aanvoelt en dat door zijn gedrag duidelijk wil maken aan jou.
Wees je er dus van bewust wat problemen in het gezin of relatie, maar ook simpelweg jou staat van ‘zijn’ met je hond kan doen. En vergeet daarbij niet dat onze trouwe viervoeters erg loyaal zijn naar ons als baasjes.
Daarom is het zo belangrijk om goed naar je hond te kijken.
Jij wilt natuurlijk goed voor jezelf en je hond zorgen! Ja toch?
Vraag je dan eens af:
Waarom laat hij bepaald gedrag zien?
Wat wil hij me daarmee vertellen?
Wat doet dat met mij?
Wat kan ik daarvan leren?
Hoe kan het mij helpen?
Hoe kan ik mijn hond helpen?
Jij wilt het allerbeste voor je hond en uiteraard ook voor jezelf!
Wil je hier meer over weten, stuur me dan een berichtje via het contactformulier.
Weet je al dat je hiermee aan de slag wilt?
Geef je dan nu hier op voor de training Mindful werken met je hond, of voor een persoonlijke sessie.
Je doet jezelf en je trouwe viervoeter er een enorm plezier mee.
Warme hondengroet,
Anja Reijnders
Een pup aanschaffen op een bewuste manier.
Bedenk je om te beginnen eens goed waarom je een pup wilt aanschaffen en wat je van hem verwacht als hij volwassen is. Wanneer je namelijk teveel verwacht kan je rekenen op teleurstellingen en dat is niet wat je wilt.
Realiseer je dus goed, dat je een levend wezen aanschaft met een eigen ik, een eigen wil en een eigen karakter.
Bedenkt dan ook eens voordat je een pup wilt gaan aanschaffen, wat het betekent voor de pup en wat hij nodig heeft om zich goed en sociaal te kunnen ontwikkelen en hoe jij hem daarbij kan helpen.
Heel belangrijk in dit stadium is, het emotionele vlak, want dat wordt vaak onderschat of zelfs helemaal vergeten.
Welke weg moet een pup eerst afleggen voordat je hem kan ophalen:
De pup ontwikkelt zich in de buik van de moeder, meestal samen met broertjes en zusjes, en groeit uit tot het klaar is om geboren te worden. Dus daar ontstaat al de verbinding met moeder en broertjes en zusjes. Er is niet alleen een lijfelijke verbinding door middel van de navelstreng, maar ook een hartsverbinding. De pups voelen zich daar veilig, geborgen en vertrouwd. Ze hoeven daar niets anders te doen behalve te groeien. Maar als ze eenmaal geboren zijn wordt dat geleidelijk anders. Na de geboorte likt de moeder de pups schoon en dat zorgt voor een natuurlijke en hechte band, maar ook voor het ‘geaccepteerd’ worden. De eerste weken drinken ze bij de moeder, die ze liefdevol verzorgt en aandacht geeft. Het voornaamste wat de pup in die periode moet doen is zorgen dat het goed kan drinken door een goede tepel te zoeken bij moeder. Zo gauw ze kunnen zien en lopen gaan ze meer en meer op onderzoek uit; elkaar ontdekken, moeder uitdagen, spelen enz.
Dit is de fase waarbij grenzen worden aangeleerd door de moeder, want zij is de eerste die de pups leert wat wel en niet geoorloofd is. Daarom is het ook belangrijk dat de pups minimaal 7 tot 8 weken bij de moeder blijven. Soms gebeurt het dat de moeder na 7 weken aangeeft dat ze klaar is en neemt dan al steeds meer afstand. Ze hebben dan geleerd dat verbondenheid belangrijk is om je veilig te voelen, dat ze zelfstandige wezens zijn die een eigen keuzes kunnen maken en dat grenzen gerespecteerd dienen te worden.
Tijdens de nestperiode komen er verschillende mensen over de vloer om de pups te bewonderen en er eentje uit te kiezen die bij hen past, meestal gebeurt dat in overleg met de fokker. Het is belangrijk om respectvol om te gaan met moeder en pups. Maar wat houdt dat nu precies in? Bijvoorbeeld door naar de lichaamstaal te kijken. Wat laat de moeder zien en waar heeft de pup behoefte aan. Ligt de pup te slapen of loopt hij weg, laat hem dan met rust, anders ga je over zijn grens. Pak je hem toch op dan kan hij zich onprettig voelen en gestresst raken. Gebeurt dit vaker, dan wordt het steeds spannender voor hem wanneer hij mensen ziet en dat kan resulteren in een angstige hond. Dus ga daar bewust en respectvol mee om.
Wanneer je je pup ophaalt en mee naar huis neemt is het dus belangrijk om goed naar je pup te kijken. Wat laat hij zien en wat heeft hij nodig van jou. En dat is natuurlijk niet bij elke pup hetzelfde. Sowieso is de veiligheid en geborgenheid die hij in het nest heeft ervaren en nu bij jou mag zoeken, heel belangrijk, maar ook wederzijds grenzen respecteren en handhaven is van groot belang. Op die basis zal verbondenheid gaandeweg gaan groeien tussen baas en pup, dat is er echt niet zomaar opeens. Wederzijds vertrouwen en liefdevol begeleiden is de sleutel.
Mensen die op bezoek komen kennen jouw hondje niet, dus jij moet hem begeleiden en beschermen wanneer dat nodig is, zodat niemand zijn grenzen overgaat.
Bijvoorbeeld; je pup niet wakker (laten) maken als er visite komt, wees voorzichtig met het ‘laten aaien’, niet alle hondjes vinden dat prettig, want ze moeten nog aan alles wennen. Je hondje mag op zijn eigen manier en in zijn eigen tempo alles gaan ontdekken. Laat hem niet langer dan een half uur spelen of naar buiten, zorg daarna dan weer voor rust. Een valkuil is dat hij nog niet moe lijkt te zijn, omdat hij doorgaat met spelen, rennen enz. Een pup is snel overprikkeld en heeft veel slaap nodig, zo’n 18-29 per etmaal. Dus als hij te lang achter elkaar wordt blootgesteld aan prikkels en niet voldoende rust en slaap krijgt, loopt zijn emmertje al snel over en gaat hij zijn eigen grenzen over en ook die van jezelf. Hij kan dan hyper worden of gaan grommen, happen of bijten in je huisraad of gezinsleden.
Het is logisch dat je je pup graag wilt showen en anderen hem wilt laten aaien, want dat is toch zo schattig en gewenst? Maar is dat ook gewenst door je pup?
Wat zou je kunnen zien als je pup iets spannend vindt:
Loopt jij weg of draait hij zijn koppie weg?
Kruipt hij in een hoekje?
Gaat hij grommen of blaffen?
Heeft hij zijn staartje tussen zijn pootjes?
Zie je dat hij verstijft?
Zie je één van deze signalen? Help hem dan door hem uit de situatie te halen en geef hem jouw steun.
Het is belangrijk dat je hem niets opdringt, of erger nog, straft. Je bestraft dan zijn emotie, met alle gevolgen van dien. Begeleid hem positief en beloon ook alleen het positieve en laat hem weten (voelen) dat je er altijd voor hem bent.
Kijk dus goed naar zijn lichaamstaal en verplicht hem tot niets. Als de pup niet uit zichzelf naar de ander toe gaat, dwing hem dan niet. Laat hem in zijn eigen tempo ontdekken en beslissen wanneer hij er klaar voor is. Je kan als baasje zijnde hem hooguit voorzichtig aanmoedigen door hem jouw vertrouwen te geven en hem te begeleiden. Ga je pup zeker niet oppakken en hem in je armen houden, zodat hij even leuk geaaid kan worden. Hij kan dan niet weg of zijn eigen keuze maken en zo verlies je het stukje vertrouwen wat hij juist zo hard nodig heeft.
Help je hondje dus juist door hem te leren en te laten voelen dat hij jou kan vertrouwen en dat jij zijn veilige haven bent. Kijk naar wat hij nodig heeft; wat laat hij zien, wat vindt hij leuk of juist niet, wat vindt hij moeilijk of spannend. Begeleid hem daarbij op een kalme en respectvolle manier. Loop je toch tegen een probleem aan of er is iets wat je moeilijk vindt, vraag het dan aan de instructeur bij je hondenschool of aan een andere deskundige, want die helpen je graag.
Anja Reijnders, Mindful werken met je hond.